.... ప్ర శ్న .......

నిద్రలేని రాత్రులు వెక్కిరిస్తూనే వున్నాయి
కురుస్తున్న కన్నీళ్ళు
మనసు తడి ఆరనివ్వడంలేదు 
ఆశలన్నీ మూటకట్టుకుని మూల నుండి పోయాయి
కొత్త జీవితానికి పునాదులేయ్యాలనిపిస్తుంది

కాసిని స్వప్నాలను కలుపుకుంటూ
మనసును ప్రక్ష్యాళన చేసే ప్రయత్నం చేస్తాను
నేత్రాల చెరువులు
నిరాశల నీళ్ళు నిండా నింపుకుని వుంటాయి
జీవితాన్ని మార్చాలని ఆరాట పడుతూనే వుంటాను

తవ్వే కొద్దీ ఊరుతున్న నీళ్ళను ఆపలేక పోతాను
ఆశల ఇటుకలను పేర్చాలనే ప్రయత్నం
చేస్తూనే వుంటాను
తగులుతున్న తడిని
నిండిన గుంటల్ని చూస్తూ
మది ప్రశ్నల వర్షం కురిపిస్తూ వుంటుంది

సాధ్యం కాని సౌధాలు ఎలా నిర్మిస్తావని ?
ఊరుతున్న నీళ్ళలో ఊహలభవనమెలా?
అడియాశల శిఖరాలు అవసరమా?
సర్దుకోమంటూ మనసు హెచ్చరిస్తూనే వుంటుంది

మౌనంగా వుండిపోయాను
చేజారిన చిరునవ్వులు మరల రావనిపించి
మానని గాయాన్ని మది మరువలేదనిపించి.....!!

............ వాణి