॥ చేయూత॥

కాసేపల ఒంటరి తనాన్ని మరచి 

అలలతో ముచ్చటిద్దామని
సాగరతీరాన్నిఆలింగన చేసుకుంటాను 

కెరటాల శబ్ధాలతో మౌనంగా ఎన్ని ముచ్చట్లో.. 
పొద్దుగూకినా పట్టించుకోనంతగా

పాదాలు తాకే అలలు సంకేతిస్తు
మౌనఊసులు వింటున్నట్లుగా

చుట్టూ చీకట్లు వున్నా
కాస్త వెలుగును పంచుతూ చందమామ
తరంగాలతోను తనతోను ఎన్ని సంభాషణలో

మనసు నిశ్శబ్ధంగా వున్నా
అలల అలికిడులను ఆస్వాదిస్తున్నా

పెదవులు పలుకులు వెలిబుచ్చకున్నా
మానసముతో మాటాడుతున్నా

మది తలుపు తడుతున్నట్లుగా వుంది
మూసుకున్న సంతోషాలేవో

నిరాశలు, అశ్రువులు
సాగరంలో నిమజ్జనం చేసినట్లుగా వుంది

అంతరంగం నిర్వేదంతో నిండిపోయినా
కన్నీరుకావాలనిపించడం లేదు

సంద్రాన్ని హత్తుకోగానే
సంతోషాన్ని కౌగిలించుకున్నట్లుగా వుంది

అంత వరకు బుజ్జగించిన చేతిరుమాలు
జారిపోయింది సంద్రంలోకి
కన్నీటిని తోడు తీసుకుని ....!!