॥ కలత॥

నిజంలో నిను నిర్లక్ష్యము చేశానా?
జ్ఞాపకంగా మిగిలావు?

కన్నీళ్ళతో వెళ్ళావేమో
కలల్లో కలవార పెడుతున్నావు

కనులు మూసుకున్నానేమో అపుడు
చీకటిలో నడుస్తున్నానిపుడు

వెలుగుల్లో నడిపిస్తావనుకున్నా
వేదన మిగిలిస్తావనుకోలా

అందవు నీ అడుగులని తలచి
అస్తిత్వాన్ని కోల్పోతున్నా

నిట్టూర్పుల జీవన యానం
బలవంతపు బ్రతుకు ప్రయాణం

చేస్తున్నా జీవన సమరం
వెతుకుతూ ఆశల శిఖరం