॥ ఒక మౌనం ॥

గెలవలేక స్వప్న జగతి
కన్నీటిని రాల్చింది
ప్రశ్నలన్ని ప్రశ్నార్ధకమై 
మౌనాన్నే మిగిల్చాయి

చినుకులై రాలుతున్న
గాయాల జ్ఞాపకాలు
తారాడుతూ కన్నీటిలొ
ఈదలేక మాటరాక

ఉబికి వొచ్చు కన్నీళ్ళు
వెల్లు వెత్తి పాదులలొ
ఆశల మొక్కలేవి
నాటలేక పోయాను

చిమ్మలేక చేతకాక
పారాడే కన్నీటిని
పరచలేక చేవలేక
నవ్వుల తివాచీలను

నిట్టూర్పుల దారులలో
నడకలన్నీ ఆగాయి
నిశబ్ధపు ప్రపంచాన్ని
ఏల లేక మిగిలాను

మౌనాలను మౌనంగా
తోడు చేసుకున్నాను
దు:ఖాల గతాన్ని
అక్షరాలతో కప్పి పెడుతు !

...!..వాణి ,