||తెగిన బంధపు తీగకు వేలాడుతూ…………||

తెగిన బంధపు తీగకు వేలాడుతూ
ఆరని వేదనతో అల్లాడుతూనే వున్నాను
అశ్రువులు అక్షరాలుగా మారుస్తూ 
తల్లడింపుతో తనకలాడుతూనే వున్నాను

ఒలుకుతున్న కన్నీటిలో
నీ రూపాన్నిచుస్తూ
నిదురలేని నిరాశ మనసు
మూగతో మాటాడుతోంది

వెగటు జీవితం వెక్కిరిస్తోంది
గతమంతా గాయపు పొరలు
తెగిపోని కన్నీటి పొరలు
కొత్త తెరలు తీయలేను

కొసకు చేరవు కన్నీళ్ళు
ఆఖరిని అందుకోలేక అశ్రువులు
గుండెల్లో మిగిలిన గాయం
ఆకిందనే ఆగిన ఆ నవ్వులు

అపుడు పడ్డ వేదన
ఇంకా కంటిముందే దీన ద్రశ్యమై
నా మీద నాకే జాలిగా
పేగు పగిలిన శబ్దమై వినిపిస్తూ
రాలిపోతే బావుండని........!!