21, ఆగస్టు 2015, శుక్రవారం

॥ ఆశ ॥
చినుకుకై తపనపడే నేల ఎండి
పగుళ్ళతో తెరుచుకుంది
గాయపు గుర్తులతో
గొంతు ఎండుతూ
తడి ఆరని మనసు
కన్నీటి వర్షంలో
నోటితో శ్వాసిస్తుంది
చినుకై తపిస్తున్న నేలకి
మొలకెత్తే విత్తుని పొదువుకోవాలని ఆరాటం
మనసేమో హత్తుకునే ఆత్మీయతకై తపించటం
ఎండిన ఆకులు
కన్నీటి శబ్దాన్ని వినిపిస్తాయి
మౌనాల ఒంటరితనం
బీడు నేలను తలపిస్తుంది
విరిగిన మనసు
మట్టికి వానకి మధ్య బంధంలా
ఆత్మీయ మాధుర్యాన్ని కోరుకుంటుంది
చిగురించని చెట్టు
చిరునవ్వును మరచిన మనసు
చిగురై చిందించాలని ఆశ పడుతుంది
............వాణి ,8 August 15

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి