॥ అనునయం ॥

రెప్పలు మూసిన సముద్రంలో
కదులుతున్న నీళ్ళు వెలికి రాలేక
మదిని మెలి పెట్టిన గతం 
చిరునవ్వులు మాయం చేసి
చెంపలపై తచ్చాడే
ఒలికించిన కన్నీళ్ళు

ఉప్పటి నీళ్ళు పెదవిని తడుపుతూ
మింగుడుపడని నిర్లిప్తతలు
గొంతు పెగల్చలేక
ఎక్కిళ్ళవుతున్న ఏడుపులు
జ్ఞాపకాన్ని దాచలేక గద్గదమౌతున్నస్వరం

భావాల పరంపరలో ఒదిగిపోతూ అశ్రువులు
చెమరించే మనసులకూ చేరువవుతూ

తీర్పు చెప్పలేని గురుతులు
భారంగా మారిన వర్తమానాలు
తప్పించు కోలేని రాబోవు కాలాలు

భారమైన క్షణాలు సమయాలను లెక్కిస్తూ
కన్నీటి సముద్రంలో
సందేహ నావలా ప్రయాణం
దాటలేని దు:ఖాల గతం

చెరిగిన ఆశలు కవిత్వమై
హృదయవేదనకు ఆలంబమై
ముసురుకున్న మునుపటి గాయాలకు
మౌనంలో నన్ను నేను
అనునయించు కుంటూ
ఓ ఉదాసీనత ... !!

....వాణి, 27 May 15